Η μάστιγα της μεσαίας λωρίδας


?Τα προβλήματα στην Ελλάδα δεν προκύπτουν μόνο από την Δεξιά ή την Αριστερά, αλλά κυρίως από την Μεσαία. Για τις λωρίδες των αυτοκινητόδρομων μιλώ...

Για την Ελλάδα που χαροπάλεψε επί δεκαετίες στον Αχλαδόκαμπο και την Κατάρα, η είσοδος στον Χρυσούν Αιώνα των αυτοκινητόδρομων δημιούργησε ένα αναπόφευκτο πολιτισμικό σοκ. Η μετάβαση από την μία-μιάμισι λωρίδα στις τρεις (βάλε τέσσερις με τη ΛΕΑ), αντιμετωπίστηκε όπως και τόσα άλλα πράγματα με την μοναδική γενετική ευελιξία της φυλής να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα: «Εγώ να κάνω αυτό που θέλω και οι άλλοι να πάνε να πνιγούν». Η εξοικείωση με το κυκλοφοριακό software του 20ού αιώνα πέρασε από τις παιδικές ασθένειες, στην εφηβική ακμή των Εργολάβων και πλέον στην φάση μιας δύσκολης ενηλικίωσης που κυμαίνεται από τις τριτοκοσμικές χαριτωμενιές του “Δεν Πληρώνω” μέχρι την μετατροπή της ΛΕΑ σε “Λωρίδα Ελληνικής Ανευθυνότητας”.

Καθώς πλέον οι αυτοκινητόδρομοι καλύπτουν μεγάλο μέρος της επικράτειας, τείνω να εντοπίσω μία νέα μορφή παρασιτικής ζωής που ενδημεί στην ελληνική άσφαλτο: τον Ιππότη της Μεσαίας Λωρίδας. Μιλώ για αυτόν τον ακούραστο εργάτη της νομιμότητας, που καταλαμβάνει την μεσαία λωρίδα από τα διόδια του Σχηματαρίου μέχρι τα Μάλγαρα, που κατσικώνεται εκεί πηγαίνοντας με 100 χιλιόμετρα την ώρα, και δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για τα όσα συμβαίνουν γύρω του, είτε από τα αριστερά, είτε από τα δεξιά, (πολλές φορές και στην άκρα δεξιά...) προσπαθώντας να τον προσπεράσουν.

Το νέο αυτό είδος της οδηγικής πανίδας της Ελλάδας είναι άκρως ενοχλητικό και εν δυνάμει επικίνδυνο. Αποτελεί ένα κινούμενο εμπόδιο στην κυκλοφορία, μια μη προβλεπόμενη σελίδα στα συγγράμματα των συγκοινωνιολόγων, που αναγκάζει όλους όσοι πηγαίνουν λίγο πιο γρήγορα να φρενάρουν, να καθυστερούν, να προσπερνούν την τελευταία στιγμή όπως-όπως, δημιουργώντας εκνευρισμό και ένταση σε όλους. Και εκτός αυτού, παρά το ότι φαινομενικά τον καλύπτει μία ασπίδα νομιμότητας, δημιουργεί μία τεράστια κυκλοφοριακή παραφωνία, προκαλώντας καθυστερήσεις και μία γενικότερη αταξία, που όπως είναι γνωστό μεταφέρονται αρκετά χιλιόμετρα πίσω του.

Θέλοντας να κατανοήσω αυτό το φαινόμενο, προσπαθώ να καταφύγω σε κάποια χαρακτηριστικά κοινωνικής ψυχοπαθολογίας. Η μεσαία λωρίδα δημιουργεί μια "ζεστασιά", μια οικεία ασφάλεια ενός χώρου που σου παρέχει την δυνατότητα να πορεύεσαι αμέριμνος και με το μυαλό μακριά από τις σκοτούρες του καθρέπτη οπισθοπορείας. Σε κάνει να νιώθεις σαν στο σπίτι σου. Σαν να βρίσκεσαι στον καναπέ σου, να έχεις καλεσμένους φίλους για να δεις το ματσάκι στην τηλεόραση, και τίποτα στον κόσμο δεν είναι ικανό να σου χαλάσει την διάθεση. Ο τύπος της μεσαίας λωρίδας είναι ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας, “μετρίως μέτριος και πάντα μετρημένος” σε αντίληψη και αυτοπεποίθηση, ο οποίος αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του ως Τουρκική σαπουνόπερα και την οδήγηση ως μία βαρετή διαδικασία για να φθάσει στον προορισμό του. Μα πάνω απ’ όλα είναι βέβαιος ότι πορεύεται γεμάτος ιερή εγκράτεια στον δρόμο της κυκλοφοριακής Αρετής. Σίγουρος ότι τον περιμένει ο Παράδεισος της μετριοπάθειας απέναντι σ’ εκείνους τους αμαρτωλούς που βιάζονται και τρέχουν, “έτσι σκοτώνονται...”.

Κάθε προσπάθεια να τον πείσεις με σινιάλα ή κουβέντα πέφτει στο κενό. Στην καλύτερη περίπτωση θα σε αντιμετωπίσει με ένα βλέμμα απορίας. Και στην χειρότερη θα σε στολίσει ως χριστουγεννιάτικο δέντρο με όλες τις γενετήσιες ορμές του. Ενδιάμεσα θα έχει προλάβει να ψελλίσει κάτι περί “τι θέλεις ρε, είμαι νόμιμος”, “μα πηγαίνω με 100, πέρνα από δεξιά”, “έχω να περάσω μια νταλίκα 10 χιλιόμετρα πιο μπροστά” και άλλα χαριτωμένα. Δεν έχει νόημα να επιμένεις. Απλά προσπερνάς και συνεχίζεις.

Απέναντι σ’ αυτό το είδος οδηγού, ελάχιστα μπορείς να κάνεις. Δεν είναι ο εγχώριος “κανίβαλος” της ΛΕΑ όπου μία εκστρατεία της Τροχαίας για δυο-τρία Σαββατοκύριακα θα μπορούσε να τον κάνει είδος προς εξαφάνιση από όλη την Ελλάδα. Δεν είναι ο “γρήγορος” της αριστερής λωρίδας που κάνει σφήνες σαν τρελός, που 200αρίζει στην Θήβα (και πάει “κότα” στις στροφές της Υλίκης), που σου κολλάει στο μισό μέτρο για να σε σπρώξει με το ζόρι δεξιά. Ο οδηγός της Μεσαίας Λωρίδας είναι η μεσαία τάξη του Κηλαηδόνη, “με έντιμη συνείδηση εθνική, που θέλει και εκείνη για λίγο να διατάξει”.

Δεν έχουμε σκοπό να της το απαγορεύσουμε. Το μόνο που θέλουμε είναι να ανάψει το φλασάκι της και να καθίσει δεξιά. Η και αριστερά αφού γνωρίζει πλέον τα ρίσκα. Με το Κέντρο είχαμε ανέκαθεν ένα πρόβλημα στην Ελλάδα. Για τις λωρίδες κυκλοφορίας μιλώ, πάντα...